ต้นพะยอม (ต้นพยอม)
มีถิ่นกำเนิดในประเทศไทยและเอเชีย เช่น ประเทศพม่า ลาว ศรีลังกา และฟิลิปปินส์ เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงใหญ่ มีความสูงประมาณ 15-20 เมตร เปลือกต้นมีสีน้ำตาลหรือสีเทาเข้ม ผิวเปลือกแตกเป็นร่องตามยาวและเป็นสะเก็ดหนา ส่วนเนื้อไม้ มีสีเหลืองถึงสีน้ำตาล
ลักษณะของต้นเป็นทรงพุ่มกลมสวยงามมาก แตกกิ่งก้านสาขาจำนวนมาก ซึ่งในปัจจุบันพันธุ์ไม้ชนิดนี้กำลังเริ่มลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ จะพบเห็นได้ตามป่าเบญจพรรณแล้งและชื้น หรือป่าดิบแล้งทั่วไป

ใบพะยอม
ลักษณะของใบเป็นรูปมนรี ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน โคนใบสอบมน มีปลายใบแหลม ขอบเรียบเป็นคลื่น หลังใบจะมองเห็นเส้นใบได้ชัดเจน ยาวประมาณ 12-18 เซนติเมตร และกว้างประมาณ 6-8 เซนติเมตร

ดอกพะยอม (ดอกพยอม)
ออกดอกเป็นช่อใหญ่ ดอกมีสีเหลืองอ่อนและมีกลิ่นหอม กลีบดอกเรียบโค้งเล็กน้อย ดอกมีกลีบ 3 กลีบ โคนกลีบดอกติดกับก้านดอก มีลักษณะกลม และดอกจะออกพร้อมกันเกือบทั้งต้น ในช่วงเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์

ผลพะยอม
ผลแห้ง มีปีกแบบ Samara ลักษณะเป็นทรงไข่และกระสวย ซ่อนตัวอยู่ในกระพุ้ง ในผลมีเมล็ดหนึ่งเมล็ด จะออกผลในช่วงเดือนมกราคมถึงเดือนมีนาคม